500 DAYS OF SUMMER

 Προτεινόμενο Soundtrack : Where Is My Mind - Yoav (feat. Emily Browning) 

http://www.youtube.com/watch?v=RrNCQj8aPfI 

Περίληψη: Αν και ζει στην σύγχρονη, κυνική εποχή, ο Τομ πιστεύει στον κεραυνοβόλο έρωτα. Η Σάμερ δεν πιστεύει ούτε στο ελάχιστο σε οποιαδήποτε μορφή έρωτα, αλλά αυτό δεν σταματάει τον Τομ από το να προσπαθεί αδιάκοπα να κερδίσει την καρδιά της. Και να την πείσει πως υπάρχει το είδος του έρωτα που έχει τη δύναμη να συνταράξει την καρδιά και να συγκλονίσει τον κόσμο ενός ανθρώπου...

 Απο την Chris Town ματιά το έργο έχει ως εξής: 

 

Κι έτσι όπως καθόμουν και βαριόμουν μονή στο δωμάτιο μου, αποφάσισα να δω μια ταινία για να περάσει κάπως ευχαρίστα και ανέμελα η ώρα μου, τώρα που καθόμουν όλη μέρα, λόγω των καταλήψεων στα ΤΕΙ. Είχα άπλετο χρόνο τον τελευταίο καιρό και για κακή μου τύχη (εκείνη την στιγμή που αποφάσισα να δω ταινία), μου είχε μείνει μόνο ένας τίτλος ταινίας μέσα στον φάκελο unwatched movies του υπολογιστή μου. Και λέω κακή τύχη, οχι γιατί δεν ήταν καλή η ταινία, το αντίθετο μάλιστα, αλλά γιατί αφού την είδα, απεριόριστη έμπευση με κατέκλυσε και ενώ είχα δουλειές εγώ καθόμουν και έγραφα ιστοριούλες. Ο τίτλος αυτός, 500 days of Summer. Για όσους δεν την ξέρετε γιατί είναι και λίγο πιο παλιό έργο, πρωταγωνιστεί ο Joseph Gordon-Levitt (ο βοηθός του Λεονάρντο στο Inception, άλλη ταινιάρα, πασίγνωστος και απίστευτος ηθοποιός) και η αγαπημένη και πανέμορφη Zooey Deschanel (την όποια έχω δει σε πολλές ταινίες που αυτήν την στιγμή δεν θυμαμαι). Το στόρι λοιπόν, για να μην πολυλογώ είχε θέμα την αγάπη. Ξέρω ξέρω! Τι πρωτότυπο θέμα. Δεν ήταν όμως ένα Love Story, όχι όχι μην μπερδεύεστε απλά είχε θέμα την αγάπη.

Ο Τομ που δούλευε σε ένα γραφείο, στο όποιο έφτιαχναν κάθε λογής ευχετήριες κάρτες γνωρίζει την καινούργια του συνάδελφο Σαμερ, την όποια ερωτεύεται παράφορα και πιστεύει ότι είναι ο έρωτας της ζωής του, το πεπρωμένο, το άλλο του μισό, το άτομο που άγγελοι και δαίμονες συνομότησαν ώστε κάποια στιγμή να συναντήσει στον δρόμο του και να κρατήσει για πάντα στην ζωή του. Όλοι μας δεν το έχουμε νιώσει αυτό; Ε, αφού λοιπόν συμφωνούμε συνεχίζω την αφήγηση μου.

Η Σαμερ, είναι μια συνηθισμένη κοπέλα, με τα ιδιαίτερα χαρίσματα που κρύβει κάθε άνθρωπος, ο Τομ όμως την ερωτεύεται αμετάκλητα, αν και δεν μπορεί να της το εκμυστηρευτεί. Για λογαριασμό του, το κάνει ένας φίλος και κάπως έτσι ξεκινάμε όλα. Μέχρι τώρα δύο ενστάσεις. Πρώτη. Μην αφήνεις ποτέ κάποιον να κάνει τις δουλείες σου, γιατί έτσι είναι σαν να αφήνεις στον οποιοδήποτε, ακόμα και καλύτερος σου φίλος να είναι, να παίρνει αποφάσεις για λόγου σου. Και δεύτερον, το πιστεύω και το εννοώ, καλυτέρα να μην βιάζεις καταστάσεις και να παίρνεις τον χρόνο σου, από το να παρασυρθείς και να πράξεις γρήγορα και βεβιασμένη σε θέματα τόσο λεπτά, σοβαρά και σημαντικά όπως τα ανθρωπινά αισθήματα. Αφού τέλειωσα τις πρώτες ενστάσεις μπορώ να προχωρήσω.

Για καλή τύχη του Τομ, η Σαμερ καταλαβαίνει ότι είναι σοβαρό και αξιόλογο παιδί και αρχίζει να περνάει χρόνο μαζί του, να τον γνωρίζει και να γίνεται φίλη του με το πέρασμα του χρόνου. Να τον βάζει στην καθημερινότητα της, να τον εμπιστεύεται και να τον αγαπάει με τον τρόπο της. Η προηγούμενη πρόταση λοιπόν, είχε δυο παγίδες που απορώ αν τις καταλάβατε, γιατί τα γραφώ τόσο προσεγμένα, ώστε να μπερδεύω το μυαλό και να σας κάνω να σκέφτεστε πολύπλοκα, ενώ πολλές φορές το μόνο που χρειαζόμαστε είναι απλή σκέψη.

Λάθος no1 : Δεν μπορείς να γίνεις φίλος με κάποιον, για τον όποιο ξέρεις ότι σε γουστάρει. Δεν είναι εφικτό, δεν υπάρχει, βρε αδελφέ. Είναι σαν να γίνεσαι φίλος με έναν λύκο. Ξέρεις ότι θα σε φάει, θα σε κατασπαράξει και θα σε αφανίσει από προσώπου γης αν θέλει, μα εσύ γίνεσαι φίλη μαζί του; Όχι, φυσικά. Εκτός φυσικά κι αν αυτός ο λύκος είναι ο Jacob Black από το Twilight. Από την αρχή που τον γνωρίζεις ξέρεις μέσα σου, ότι έχεις το πάνω χέρι, όπως το είχε και η Σαμερ. Ήξερε ότι την ήθελε και τον έκανε να τρέχει από πίσω της σαν σκυλάκι. Κάτι που δεν συμβαίνει σε μια φιλία. Εκεί οι ρολόι είναι ισάξιοι και ισότιμοι.

Λάθος no2 : Γυναίκες και άντρες δεν μπορούν για κανέναν λόγο, ποτέ μα ποτέ, με καμία κυβέρνηση και πάει λέγοντας, να είναι φίλοι, κολλητοί χωρίς παραπάνω αισθήματα να μπλέκονται. Κι όταν λέω παραπάνω αισθήματα δεν μιλάω απλά για σεξ, αλλά για ερώτα. Μέσα από τις φιλές προκύπτουν οι μεγαλύτεροι έρωτες, αυτοί που αξίζουν να γράφονται, να λέγονται, να ακούγονται και να γίνονται είτε παράδειγμα προς μίμηση είτε προς αποφυγή σε όλους εμάς. Έτσι από την αρχή είχα καταλάβει ότι η Σαμερ για να κάνει παρεούλα με τον Τομ, δεν έψαχνε για έναν καινούριο B.B.F., αλλά για κάτι άλλο. Βρείτε και κερδίστε.

Έτσι πριν προλάβει η ταινία φτάσει στα μισά, η Σαμερ και ο Τομ, βρίσκονται σε ένα κρεβάτι, με συντρόφια ο ένας τον άλλον. Κι ενώ, λέω άντε ωραία τα βρήκαν, να δω τι στο καλό θα γίνει για να χαλάσει αυτό μέχρι το τέλος, αρχίζω και κάνω σενάρια με το μυαλό μου. Θα είναι κανένας πρώην της μυστηριώδους Σαμερ; Θα είναι κανένα κόμπλεξ κατωτερότητας που θα βγάλει το Τομ, επειδή την ζηλεύει; Θα βαρεθούν στην τελική αυτοί κι μετά εγώ περισσότερο; Και χωρίς να το καταλάβω έρχεται η απάντηση από τα χειλάκια της Σάμερ που του λέει ότι δεν θέλει σχέση, γιατί οι σχέσεις είναι πολύπλοκες, της αρέσει έτσι όπως περνάνε κι ότι δεν θέλει να βάζει ταμπέλες και να μπλέκεται σε μπερδεμένες ιστορίες.

Αγαπημένη Σάμερ σου έχω νέα. Δεν θέλω να σε στενοχωρήσω αλλά από την στιγμή που γνωρίζεις κάποιον και αρχίζεις να κάνεις ''οτιδήποτε'' μαζί του, θεωρείται ότι έχετε κάποιου είδους σχέση. Δεν είστε δυο ξένοι, όπως δεν ήταν και η Μαρίνα Κουντουράττου με τον Κωνσταντίνο Μαρκορά. Με αυτό που λες, εσύ η ιδία αρνείσαι να παραδεχτείς τα αισθήματα που τρέφεις για κάποιον και φοβάσαι πως τα δικά του δεν θα ανταπεξέλθουν στις προσδοκίες σου. Αλλά αν το καλοσκεφτείς, εσύ ήξερες ότι ο Τομ ήταν τρελός για σένα. Δηλαδή και οι πέτρες το ήξεραν. Όποτε ποιος στο καλό σε είχε πληγώσει ΤΟΣΟ στο παρελθόν, που σε αναγκάσαμε να μην πιστεύεις πως δεν υπάρχει έρωτας κι αγάπη; Ποιος σε έκανε να νομίζεις πως δεν θα βρεις την ξαδέρφη ψυχή σου κάπου και δεν θα ζήσετε το παραμύθι σας (μπορείς να διαβάσεις και κανένα άρθρο μου για να αρχίσει ν' ανοίγει το μυαλό σου) και τώρα παιδεύεις έτσι άδικα τον καημένο τον Τομ κι εμάς μαζί;

Φυσικά και σε ορισμένα είχε δίκιο η κοπέλα δεν λέω. Όντως οι σχέσεις είναι πολύπλοκες, ακόμα και αυτές που δεν το πιστεύουμε και όντως η αγάπη και ο έρωτας σε κάνουν να πονάς, να ασφυκτιείς, ανίκανος να πάρεις ανάσες από την θλίψη, τα δάκρυα και το τσούξιμο στο στήθος, αλλά όλα αυτά μέχρι να βρεις κάποιον και να σου ανατρέψει τα πιστεύω, να σε κάνει να αναθεωρήσεις και να προχωρήσεις. Όλοι νομίζαμε πως αυτός ο άνθρωπος για την Σαμερ θα ήταν ο Τομ. Μα κάναμε λάθος.

Αφού περνούσαν οι μέρες σαν να ήταν κανονικό ζευγάρι, με τα χεριά τους μπλεγμένα το ένα μέσα στο άλλο και απολαμβάνοντας ηλιόλουστες μέρες στα πάρκα και βλέποντας κάθε λογής ρομαντική ταινία, η ''σχέση'' τους άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα. Όχι, γιατί έφταιγε η Σαμερ ή το Τομ. Αλλά γιατί έφταιγαν και οι δυο μαζί. Διότι σε μια σχέση, δεν φταίει μόνο ο ένας. Πάντα φταίνε και οι δυο. Ακόμα κι αν είναι πολύ στενόμυαλοι και εγωιστές για να το παραδεχτούν. Από την μια έφταιγε η Σαμερ που ενώ δεν ήθελε σχέση, δεν μπορούσε να παραδεχτεί τα αισθήματα της, αλλά παράλληλα δεν είχε και κανέναν άλλο στην ζωή της εκτός του Τομ και ο ίδιος ο Τομ που ήταν πολύ δειλός για να την αρπάξει και της πει ακριβώς όλα όσα σκαφτόταν, με αποτέλεσμα είτε να πετύχαινε το τέλος που ονειρευόταν, είτε να έτρωγε χυλοπίτα και να συνέχιζε την ζωούλα του, ξέροντας πως είχε προσπαθήσει τα πάντα, πριν χωρίσουν για πάντα οι δρόμοι τους.

Έτσι, με την παιδική αυτή στάση τους, το μόνο που κατάφερναν ήταν να φθείρουν την ήδη περιπλοκή σχέση που είχαν και να μαλώνουν ολοένα και παραπάνω. Ώσπου μια μέρα, ήρθε το τέλος. Το τέλος της παράξενης ‘’σχέσης’’ τους εννοώ. Η Σάμερ έφυγε από την δουλειά, μετακόμισε και σταμάτησε να επικοινωνεί και ο Τομ απλά συνέχισε την ζωή του, παρακαλώντας τον Θεό να βάλει μυαλό στην Σάμερ. Έτσι έχασε σχεδόν μισό χρόνο από την ζωή του, μη κάνοντας τίποτα, κολλημένος στο παρελθόν και στη ιδέα του πεπρωμένου. Ένιωθε πως είχε βρει το άλλο του μισό και το είχε χάσει. Πως είναι δυνατόν να είσαι ερωτευμένος με κάποιον και αυτός να μην θέλει καν να σε δει; Να σε ακούσει; Να ξέρει αν είσαι καλά;

Κάπως έτσι, συνεχιζόνταν η ανιαρή καθημερινότητα του, μέχρι την μέρα που αποφάσισε να παραιτηθεί και να κυνηγήσει μια θέση στην πραγματική ζωή. Ξαναέπιασε, χαρτί και στύλο και άρχισε να στέλνει βιογραφικά σε αρχιτεκτονικά γραφεία (γιατί είχε σπουδάσει αρχιτεκτονική) και να προσπαθεί για ένα καλύτερο αύριο. Όταν συνάντησε την Σάμερ τυχαία σε ένα τρένο και ξανακύλησε.

Γιατί αυτό είναι αγαπητό σύμπαν το μπράβο σου, σε έναν άνθρωπο που προσπαθεί να ορθοποδήσει. Περισσότερα εμπόδια. Άρχισαν να κάνουν ξανά παρέα μέχρι που τον κάλεσε σε ένα πάρτι που θα διοργάνωνε κι αυτός δέχτηκε. Το πάρτι των αρραβώνων της. Μόνο που το Τομ δεν το ήξερε. Γεμάτος ελπίδες και πιο χαμογελαστός από ποτέ, κατέφθασε στο πάρτι με προσδοκίες που ποτέ δεν θα ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. Όταν κατάλαβε τι συνέβαινε, που βρισκόταν και όλα τα υπαρξιακά τέλος πάντων, έφυγε τρέχοντας, κλαμένος και πιο απαισιόδοξος από κάθε άλλη φορά. Δεν ήθελε να την ξαναδεί πια αυτήν την γυναίκα. Αλλά το πεπρωμένο τελικά, αν υπάρχει, είχε άλλα σχεδία. 

 

Μήνες μετά, την συναντάει στο αγαπημένο του σημείο σε όλη την πόλη, ένα σημείο που της είχε δείξει και είχαν μοιραστεί ατέλειωτες συζητήσεις εκεί, για να ακούσει, πως η Σάμερ ήταν ευτυχισμένη, χάρης σε αυτόν. Ευτυχισμένη και έγκυος. Πως αυτός την είχε κάνει να πιστέψει στο πεπρωμένο, στην μοίρα και στην αγάπη. Μόνο που δεν ήταν αυτός που της τα έδωσε στην τελική. Τραγική ειρωνεία έτσι; Να δίνεις την ζωή σου για κάποιον και μετά να σου λέει πόσο ευτυχισμένος είναι με κάποιον άλλον, με τον όποιον νιώθει ότι κι εσύ ένιωθες γι' αυτόν! Μπερδεμένο; Έτσι είναι η αγάπη. Μπερδεμένη, άδικη και πάνω απ' όλα τυφλή. Κάπως έτσι λένε για πάντα αντίο και αλλάζουν δρόμους, δυο άνθρωποι που ταίριαζαν πιο πολύ από το κεφαλοτύρι με τις τηγανιτές πατάτες.

Κι ενώ σκουπίζω για εκατοστή φορά την γαλλική μύτη μου, περιμένω να δείξει ΤΕΛΟΣ στην οθόνη, όταν δείχνει τον Τομ να πηγαίνει σε μια συνέντευξη και να γνωρίζει μια άλλη κοπέλα που την έλεγαν Autumn (Φθινόπωρο) και να χαμογελάσει γιατί νιώθει ότι ίσως τελικά όντως η Σαμερ δεν ήταν το πεπρωμένο του, μα η αφορμή για να το βρει. Τι να πει κάνεις! Τα αισθήματα είναι περίεργα, οπως και τα μυαλά των ανθρώπων. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις, αν πράττεις το σωστό ή το λάθος, ή αν δεν μετανιώσεις ποτέ για κάτι που είπες ή έκανες. Το θέμα είναι να τα έχεις καλά με σένα και να προχωράς μπροστά, όσο δύσκολα κι αν φαίνονται τα πράγματα γιατί στην ζωή σου θα γνωρίσεις πολλούς, μα με έναν θα ζήσεις για πάντα. Με τον εαυτό σου. Γι' αυτό προσπάθησε να κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για την καλύτερη συμβίωση σας. Ύστερα μπορούν να έρθουν και τα πεπρωμένα, οι μοίρες κι όλη η μυθολογία μαζί. Όσο για τον Τομ ελπίζω να βρήκε ‘’την εποχή’’ του και να ζήσαν ευτυχισμένοι μέχρι τα βαθειά γεράματα.

(ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΤΗΛΗ READING AND WATCHING)