Chris Town

 Προτεινόμενο soundtrack : All Of Me https://www.youtube.com/watch?v=JOlCUtxQW0Y     Οι τελευταίες τρεις εβδομάδες είχαν περάσει τόσο γρήγορα. Και πριν από αυτές οι προηγούμενες τρεις με τον ίδιο βιαστικό και χαοτικό ρυθμό. Αισθανόμουν πως ζούσα κάθε μέρα σε repeat. Πως ό,τι έκανα, επαναλαμβανόταν σε ένα μυστήριο παιχνίδι χρόνου με το μυαλό και τις καταστάσεις που ζούσα. Σχολή, σπίτι, υπολογιστής, εργασίες, βεβιασμένος καφές (και αν) , σειρά στην τηλεόραση και αποχαύνωση και τέλος ύπνος. Μα όταν ξάπλωνα, δεν ένιωθα κουρασμένη. Δεν ένιωθα εκείνη την όμορφη κούραση που πρέπει να αισθάνεσαι πριν σε πάρει ο γλυκός, γλυκός ύπνος. Που νιώθεις πλήρης και καλά με τους γύρω σου, μα κυρίως με τον εαυτό σου. Εκείνη την στιγμή λοιπόν, ζούσα όλα όσα ήθελα να ζήσω σε μια μέρα που θα έφτιαχνα εγώ τους κανόνες, το πρόγραμμα όπως ακριβώς ήθελα, με βάση τις δικές μου προτιμήσεις και τα δικά μου θέλω. Συνάμα όμως ζούσα και όλα όσα ήθελα να κάνω και ένιωθα υπερβολικά κουρασμένη να κάνω. Υπερβολ

Προτεινόμενο soundtrack : Dark Paradise (Parov Stelar Remix) https://www.youtube.com/watch?v=vaUjBSk9aZ8 Το δεύτερο εξάμηνο είχε ήδη ξεκινήσει. Ο καιρός περνούσε, τα γεγονότα κυλούσαν, εμπειρίες έρχονταν, άνθρωποι έμπαιναν και έβγαιναν απ’ την καθημερινότητα μου, θελημένα ή άθελα τους. Όλα έμοιαζαν να είναι στην θέση τους. Όλοι έμοιαζαν να κάνουν την δουλειά τους. Να κοιτάνε τα δικά τους, να νοιάζονται για τις υποθέσεις τους, την ζωή τους, το πρόγραμμα τους. Όπως πρέπει να γίνεται. Μα δεν γίνεται ποτέ αυτό, φυσικά. Διότι η περιέργεια είναι στην φύση του ανθρώπου. Το ενδιαφέρον, το νοιάξιμο ή ευγενική περιέργεια για να το θέσω κομψά. Αλλά όχι, δεν είναι αυτές οι τρεις λέξεις που ψάχνω νομίζω. Ίσως θα ταίριαζαν καλυτέρα οι  όροι ‘’θάψιμο’’, ‘’ξεκατίνιασμα’’, ‘’κουτσομπολιό μέχρι αηδίας’’. Γιατί ακόμα κι αυτά υπάρχουν στην καθημερινότητα μας για διάφορους λόγους.