Η ΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΓΩΝΙΑ
Ήταν εύθραυστη. Σχεδόν γυάλινη. Έκρυβε τόσα πολλά μυστικά που ούτε καν η ίδια ήξερε, μα και τόση δύναμη που επίσης δεν είχε ανακαλύψει. Προσπαθούσε κάθε μέρα να ξυπνήσει, κάνοντας restart την στιγμή που άκουγε το ξυπνητήρι. Τα κατάφερνε καλά. Ήξερε να ξεκινάει απο το μηδέν και να φτάνει στα όρια του κάθε θέματος. Φτάνοντας στα όρια του θέματος πολλες φορές όμως, έφτανε και στα δικά της. Είχε κουραστεί να αισθάνεται το ενδιάμεσο μιάς μεταβατικής κατάστασης του εκάστοτε ανθρώπου.